LOGO IM 15

ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας;

Τα Ευαγγελικά αναγνώσματα που ακούμε τις Κυριακές από των Αγίων Πάντων μέχρι και τα μέσα Σεπτεμβρίου, προέρχονται από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και μας διηγούνται διάφορα θαύματα που τέλεσε ο Χριστός κατά την επίγεια παρουσία Του. Έχει ορίσει έτσι η αγία μας Εκκλησία, με σκοπό να μας διδάξει δύο μεγάλες αλήθειες: ότι ο Ιησούς Χριστός είναι όντως ο Υιός του Θεού, και ως Θεός έχει τη δύναμη όχι μόνο να επιτελεί θαύματα αλλά και να μας σώσει από τα δεσμά του θανάτου, και επίσης ότι η πίστη αποτελεί το απαραίτητο στοιχείο για τη ζωή του κάθε χριστιανού, προκειμένου να τελεστεί και αυτό το ελάχιστο θαύμα της σωτηρίας μας. `
'Έτσι λοιπόν και σήμερα η ευαγγελική περικοπή μας μιλάει για ένα θαύμα ιδιαιτέρως εντυπωσιακό και συνάμα διδακτικό για όλους μας.
Μετά από μια μέρα διδαχής του λαού,και το καταπληκτικό θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και δύο ιχθύων στην έρημο ο Κύριος προκειμένου να αποτρέψει τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του πλήθους στο πρόσωπό Του, ανάγκασε τους μαθητές Του να απομακρυνθούν εσπευσμένα από τον έρημο εκείνο τόπο και να περάσουν με κάποιο πλοίο στην απέναντι πλευρά της λιμνοθάλασσας της Τιβεριάδας ενώ ο ίδιος, αφού πρώτα διέλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος για να αναπαυθεί και να προσευχηθεί.
Και ενώ ο Ιησούς προσευχόταν στο όρος, οι μαθητές Του περνούσαν δραματικές στιγμές μέσα στο πλοιάριο τους αφού ξαφνικά και αναπάντεχα μέσα στη νύχτα ξέσπασε άνεμος και το πλοίο τους άρχισε να κλυδωνίζεται μέσα στα πελώρια κύματα. Ο σφοδρός αντίθετος άνεμος, τα μανιασμένα κύματα, το πυκνό σκοτάδι αλλά κυρίως το ανεξήγητο του φαινομένου προκάλεσαν  στους μαθητές τρόμο και πανικό,  παρόλο που ήταν έμπειροι ψαράδες και γνώριζαν καλά τις καιρικές συνθήκες.
Κατά τα ξημερώματα, είδαν οι μαθητές τον Χριστό να έρχεται προς το μέρος τους, περπατώντας πάνω στο νερό. Έντρομοι, επειδή νόμισαν ότι βλέπουν φάντασμα, έβαλαν τις φωνές, Εκείνος όμως τους καθησύχασε λέγοντας: “μη φοβάστε, εγώ είμαι”. -“Κύριε”, λέει ο Πέτρος, “αν είσαι εσύ, διάταξέ με να έρθω προς Εσένα πάνω στα κύματα”. -Έλα, του απαντά ο Χριστός, κι αυτός κατέβηκε από το πλοίο και ήλθε προς τον Κύριο περπατώντας πάνω στα κύματα. Βλέποντας όμως τον άνεμο ισχυρό, φοβήθηκε και άρχισε να βυθίζεται, οπότε φώναξε: “Κύριε, σώσε με!”. Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι και τον σήκωσε, λέγοντάς του: “ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;”. Και ανέβηκαν στο πλοίο κι αμέσως κόπασε ο άνεμος, ενώ οι μαθητές Τον προσκύνησαν λέγοντας “αληθινά, είσαι υιός του Θεού”. Και αφού πέρασαν τη θάλασσα, ήλθαν στη γη της Γεννησαρέτ.
Πόσο αλήθεια, μας διδάσκει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Γιατί κι εμείς πολλές φορές, με αυτή τη λαχτάρα ξεκινάμε στη ζωή μας. Να πάμε κοντά στον Χριστό. Και παίρνουμε το δρόμο, άλλος το πρωί, άλλος το μεσημέρι και άλλος αργά το απόγευμα της ζωής μας. Ξεκινάμε με πόθο, γεμάτοι χαρά και όχι λίγες φορές με ενθουσιασμό για να βρεθούμε κοντά σ΄ Αυτόν, που είναι η ζωή, το φως και τα πάντα. Να παραδοθούμε στις δικές του αγκάλες.
Παρά τις ισχυρές όμως διαβεβαιώσεις που μας δίνει ο Κύριος, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η ολιγοπιστία καταλαμβάνει ακόμα και ανθρώπους που κατά τα άλλα έχουν διάθεση για ν΄ αναλάβουν πνευματικούς αγώνες και να πατήσουν στα κάστρα της αρετής. Φαίνεται ότι ο άνθρωπος δεν στηρίζεται πάντοτε στην αγάπη και την προστασία του Θεού, ούτε θυμάται πάντα την παντοδυναμία Του. Ακολουθεί συνήθως, ό,τι του υπαγορεύει η ανθρώπινη λογική ή οι προσωπικές του αντιλήψεις, που είναι αποτέλεσμα των παθών και του εγωισμού του. Αφήνει τον εαυτό του να υποπέσει στις μάταιες αναζητήσεις και επιδιώξεις.
Αδυναμία πίστεως, παρουσίασε και ο Απόστολος Πέτρος, γι’ αυτό και ο Κύριος τον αποκάλεσε ολιγόπιστο. Το πρώτο του βήμα, να περπατήσει στα κύματα, το κατάφερε με την πίστη που διέθετε. Στο δεύτερο όμως που βυθίστηκε στα βαθιά νερά, απέτυχε, επειδή φοβήθηκε τον ισχυρό άνεμο. «Ώστε, εάν δεν είχε ασθενήσει η πίστη του, θα αντιστεκόταν εύκολα και στον άνεμο», επισημαίνει εύστοχα ο ιερός Χρυσόστομος. Ο τολμηρός μαθητής δεν είχε σκεφθεί ότι Εκείνος που τον ενίσχυσε και περιπάτησε στα κύματα, θα τον ενίσχυε να αντισταθεί και στον ισχυρό άνεμο. Η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Χριστό, είναι το σωσίβιο που οδηγεί στην κιβωτό της σωτηρίας και της γαλήνης.
Αυτή τη διαπίστωση  μας καλεί, να κάνουμε και εμείς η Αγία μας Εκκλησία παρουσιάζοντάς μας σήμερα αυτήν την τόσο ξεχωριστή ευαγγελική διήγηση. Να διαπιστώσουμε, δηλαδή, ότι ο Χριστός μας είναι ο αληθινός Θεός που μόνο κοντά Του και μόνον όταν έχουμε κοινωνία μαζί Του είναι κατορθωτή η σωτηρία μας. Όσο λιγότερο συνειδητοποιούμε την παρουσία του Κυρίου δίπλα μας και όσο αμφιβάλλουμε για τη δύναμή Του τόσο περισσότερο είμαστε εκτεθειμένοι στους φόβους, στους κινδύνους και στις απειλές που διαπερνούν τη ζωή μας.  
Ο φόβος και η ολιγοπιστία είναι εκδηλώσεις ανθρώπων που τους διακρίνει επιφανειακή και όχι η βιωματική πίστη. Γι αυτό κι εμείς πού ταξιδεύουμε στο πέλαγος τῆς ζωής, ξέρουμε πως άνεμοι και τρικυμίες, δοκιμασίες και πειρασμοί πάντα υπάρχουν. Και συχνά, σαν τον Πέτρο, ολιγοψυχούμε και αρχίζουμε να καταποντιζόμαστε. όταν στις ώρες τῶν καταιγίδων τῆς ζωῆς μας λείπει ο Ιησούς, τότε κινδυνεύουμε να καταποντιστούμε στην απελπισία και στην απόγνωση.
Η σημερινή περικοπή μας διδάσκει ότι ακόμα και τότε, ο Χριστός βρίσκεται δίπλα μας και μας απλώνει το χέρι. Αρκεί να μη χάσουμε εντελώς την πίστη μας, αρκεί να μην αμφισβητήσουμε ούτε Εκείνον ούτε την παρουσία Του δίπλα μας.
Κάθε φορά που διαπιστώνουμε κάποιο φόβο, ας είμαστε πραγματικοί χριστιανοί, ας φέρουμε στο νου μας τα λόγια του Ιησού: «Θαρσείτε, μη φοβείσθε». Και όταν αντιλαμβανόμαστε κάποιο είδος ολιγοπιστίας, ας θυμόμαστε το ελεγκτικό ερώτημά Του: «Ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;».
Και τότε να στρέψουμε και πάλι προς Αυτόν το βλέμμα μας και να Του φωνάξουμε: “Κύριε σώσε με.
Όταν ο Κύριος μπήκε στο πλοίο των μαθητών Του και εκείνοι ομολόγησαν ότι αληθινά είναι ο Υιός του Θεού, αμέσως έπαυσε να φυσάει ο άνεμος και επήλθε η γαλήνη και η ηρεμία. Οι μαθητές εκείνη τη στιγμή κατάλαβαν πως μόνον όταν ζεις την παρουσία του Θεού στη ζωή σου αισθάνεσαι ασφάλεια. Αυτήν την ασφάλεια θα την αισθανθούμε και εμείς, εάν αφήσουμε τον Χριστό να επισκεφτεί την τρικυμισμένη ύπαρξη μας με τη σωτήρια παρουσία Του. Αμήν.

 

 Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου

Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών

e-shop

eshop.png

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

  • Διεύθυνση: Ρωμανιώλη 41, Αίγιο
  • Τηλέφωνα: 26910-21776 & 26910-21777
  • Φαξ: 26910-60127
  • E-mail: imkaigial@gmail.com

Στατιστικά

  • Εμφανίσεις Άρθρων 590390