Νέα χρονιά, ἡ ἄνοιξη τῆς ψυχῆς!!!

 Κάθε ἔναρξη ἑνός νέου πράγματος εἶναι ἡ εὐκαιρία νά μπεῖ μιά «καινούργια ἀρχή»,

νά γίνει κάτι τό διαφορετικό, νά ἀλλάξει κάτι, νά διορθωθεῖ κάτι. Αὐτό τό ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος γιαυτό καί στήν πνευματική ζωή λέμε συνήθως «ἀρχή μετανοίας». Κάτι πού ἀκούγεται ἀλλά καί εἶναι πολύ παρήγορο, γιατί ἔχεις τή δυνατότητα, τήν εὐκαιρία νά μετανοήσεις καί νά ξαναξεκινήσεις ἀπό τήν ἀρχή τόν ἀγώνα σου. Οἱ πατέρες λένε «Ἔπεσες;;;»  «Ξανασήκω!!». Γιαυτό καί ὅταν τούς ρωτᾶνε τί κάνετε ἐδῶ στήν ἔρημο λένε πολύ ἁπλά: «Πέφτουμε (δηλαδή κάνουμε λάθη) καί σηκωνόμαστε (ἀλλά δέν ἀπελπιζόμαστε καί ξεκινᾶμε πάλι ἀπό τήν ἀρχή τόν ἀγώνα μας). Αὐτό εἶναι τό παρήγορο. Ὅσο ὁ Θεός μᾶς δίνει χρόνο καί μέρες ζωῆς, τόσο ἔχουμε χρόνο γιά ἀλλαγή, γιά μετάνοια, γιά κάτι καινούργιο πού θά μᾶς δώσει ζωή, χαρά ἀλλά καί τόν παράδεισο! Ὁ χρόνος εἶναι κάτι τό ἐνιαῖο καί δέν ἔχει ἀρχή καί τέλος. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι σηματοδοτήσαμε τά ὅρια αὐτά γιά νά παίρνουμε δύναμη. Ἡ ἐκκλησία μας καθορίζει τίς ἑορτές τῶν Ἁγίων μας γιά νά παίρνουμε πρότυπα σέ μιά ἐποχή τόσο δύσκολη γιά πρότυπα καί ἀξίες.  Εἴμαστε στήν ἀρχή τῆς νέας χρονιᾶς! Στό ἄκουσμα τοῦ νέου χρόνου σκιρτοῦν οἱ καρδιές, ἀναζωοπυροῦνται τά προγράμματα καί οἱ ἀποφάσεις οἱ εὐχές γιά «καλή χρονιά, χρόνια πολλά» πληθαίνουν στά στόμάτά μας. Ὄχι ὅτι δέν τό ἐννοῦμε! Τό ἐννοοῦμε κατά βάθος γιατί θά θέλαμε κάποια βάσανα, κάποιες δυσκολίες τῆς προηγούμενης χρονιᾶς νά μήν ἐπαναληφθοῦν ὅσο κι ἄν βαθιά μέσα μας τό ξέρουμε ὅτι κάτι παρόμοιο θά συμβεῖ αὐτό τό χρόνο. Καί συχνά μᾶς κυριαρχεῖ καί ἕνας φόβος γιά τό τί διαφορετικό θά συμβεῖ στή νέα χρονιά πού οὔτε κἄν τό φανταζόμασταν στήν ἀρχή της! Μπορεῖ αὐτές οἱ θλίψεις, οἱ ἀρρώστιες, οἱ ἀπογοητεύσεις, οἱ συκοφαντίες ἴσως νά μᾶς πίκραναν, νά μᾶς ἔκαναν νά ποῦμε κι ἐμεῖς μέ παράπονο στό Θεό «Γιατί Θεέ μου;;» ὅμως σίγουρα μᾶς ἔκαναν καλλίτερους!!! Πῶς;; Μᾶς δυνάμωσαν. Μᾶς ἔμαθαν νά ζοῦμε μέ αὐτές τίς δυσκολίες. Μᾶς δίδαξαν πῶς νά ἀντέχουμε στίς τρικυμίες. Εἶναι δύσκολες οἱ φουρτοῦνες ἀλλά ὅταν βγαίνεις στή στεριά ἤ στέκεσαι ἀκόμα πάνω στό πλοῖο χωρίς νά βυθίζεσαι αὐτό εἶναι μεγαλεῖο! Εἶναι ἰκανοποίηση καί αἰτία ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ στό Θεό. Ἕνας ὁλόκληρος χρόνος πέρασε!

Ἀπίστευτο φαντάζει σάν νά ἦταν χθές πού ἀνταλλάσσαμε εὐχές καί περνᾶνε σάν ταινία ἀπό μπροστά μας βιαστικά τά γεγονότα. Πόσα μάθαμε! Πόσα πρέπει νά μάθουμε ἀκόμα!!!

Μέσα στό χρόνο αὐτό μιᾶς δύσκολης πανδημίας χάσαμε δικούς μας ἀνθρώπους πρίν προλάβουμε κἄν νά τούς χαιρετίσουμε ἤ νά ποῦμε «ἕνα συγγνώμη», νά ἔχουμε τήν «πολυτέλεια» νά ἀνταμώσουμε. Στό σκαλοπάτι τῆς νέας χρονιᾶς φαντάζει τόσο εὔκολο νά κάνουμε ὄνειρα, ἀλλά ὅλοι ξέρουμε ὅτι τά ὄνειρα γιά νά γίνουν πραγματικότητα χρειάζονται κόπο, ἐργασία. Ἀρκεῖ νά τό θέλουμε καί τότε θά μπορέσουμε νά ἐργαστοῦμε σκληρά γιά τούς στόχους μας. Νά βάζουμε στόχους καί παράλληλα μέ τό δικό μας κόπο νά ζητᾶμε καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγιᾶς μας!

Νά χαμογελᾶμε καί νά χαρίζουμε αὐτό τό φωτεινό πρόσωπο στούς ἄλλους, νά ἡ καλλίτερη ἐλεημοσύνη. Ὅσες θλίψεις κι ἄν ἔχουμε ἔστω νά βγεῖ ἕνα μειδίαμα εὐγνωμοσύνης πρός τά ἔξω. Μέ τή μιζέρια, μέ τή γκρίνια, μέ τήν κατήφεια ποτέ δέν λύθηκε τίποτε!

Νά μή βιαζόμαστε! Νά ὀργανώνουμε τό χρόνο μας, νά ἀφήνουμε ἔστω καί κάποιες ὑποθέσεις γιά ἀργότερα, φτάνει νά μήν ταραχθοῦμε, νά μή χάσουμε τήν προσευχή μας καί νά μή χαλάσουμε τίς σχέσεις μας μέ τά ἀγαπημένα μας πρόσωπα. Ὄχι νεῦρα καί βιασύνη. Χαλοῦν τίς σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους ἀλλά καί μέ τό Θεό, διαταράσσουν τήν καθημερινότητά μας καί τά ἔργα μας δέν εἶναι εὐλογημένα! Ἀντί τῆς βιασύνης νά προτάξουμε τή μεθοδικότητα καί τήν προσευχή. Νά προτάξουμε τήν ξεκούραση γιά νά ἀποδώσουμε καλλίτερα ἀργότερα στό ἔργο πού ἔχουμε ἀναλάβει.

Νά κοιτᾶμε στόν οὐρανό , στίς ἐλπίδες καί στά ὄνειρά μας καί νά μήν ἀπελπιζόμαστε ΠΟΤΕ!!! Κάτι εὐλογημένο, καλό μᾶς περιμένει ΟΛΟΥΣ!

Νά μήν ἀφήνουμε τίς τύψεις καί τίς ἐνοχές νά μᾶς πνίγουν, νά μᾶς βυθίζουν ἀκούγοντας τή φωνή τῆς ἀπελπισίας καί τοῦ διαβόλου ὅτι τίποτε δέν θά καταφέρουμε! Καί συχνά στή φωνή αὐτή προστίθενται καί οἱ φωνές κάποιων «συναθρώπων μας» πού θέλουν «τό καλό μας»! Ὑπάρχει ἡ ἐξομολόγηση, ἡ κάθαρση, τό μοναδικό αὐτό δῶρο πού μᾶς δίνει ἡ ἐκκλησία μας γιά νά γίνουμε ξανά καθαροί καί νά ἀρχίσουμε τόν ἀγώνα πρός τήν ἁγιότητα. Νά συνεχίσουμε τή ζωή μας μέ ἐλπίδα καί χαρά καί φυσικά νά τή μεταδίδουμε καί στούς ἄλλους!

Νά μάθουμε νά ζοῦμε μέ λιγότερα ὑλικά πράγματα! Νά μάθουμε νά κόβουμε συνήθειες πού δέν μᾶς βοηθᾶνε καί νά ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας σέ πράγματα πού τή φωτίζουν, τή μεγαλύνουν καί τήν κάνουν περισσότερο ἀνθρώπινη!

Νά μή χαιρόμαστε μέ τή δυστυχία τοῦ ἄλλου!

Νά μή διχαζόμαστε καί νά μήν ἀφήνουμε τήν ψυχή μας νά γεμίζει σκληρότητα καί κακία. Ἄς τούς ἀφήνουμε ὅλους στήν κρίση τοῦ Θεοῦ, στήν ἀγκαλιά Του καί νά μή θέλουμε ποτέ κάποιος -ἀκόμα καί ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός μας- νά πάθει κάτι κακό!

Ἄν θλίψη, συκοφαντία, ἀρρώστια μᾶς βρεῖ νά σταθοῦμε στά πόδια μας! Νά τρέξουμε στήν προσευχή ἀλλά καί νά παλαίψουμε. Θά μᾶς κάνει καλλίτερους ὁ πόνος ὅταν τόν ἀποδεχθοῦμε μέ εὐγνωμοσύνη! Θά μαλακώσει τήν καρδιά μας! Ἀκόμα καί μόνους νά μᾶς ἀφήσουν ἄνθρωποι πού κάποτε εὐεργετήσαμε, νά μή θεωροῦμε ὅτι χάσαμε, ὄχι! Κερδίσαμε! Κερδίσαμε τήν ἐμπειρία, τή δύναμη, τήν προσευχή! Βγήκαμε νικητές γιατί ἐξακολουθοῦμε νά πιστεύουμε στόν ἑαυτό μας, στίς δυνάμεις μας, στό Θεό!

Τό καινούργιο ἔρχεται ὅταν ΕΜΕΙΣ κάνουμε τό πρῶτο βῆμα στό κάλεσμα τοῦ Θεοῦ! Ὅταν λέμε τό «Ἀμήν» καί λέμε τό νἄναι εὐλογημένο στά παράθυρα πού ἀνοίγει ἡ ζωή μπροστά μας!

Νά μή μένουμε στάσιμοι! Αὐτό εἶναι θάνατος καί σωματικός καί πνευματικός!

Νά ἀλλάζουμε καί νά μήν ἐπιτρέπουμε στόν ἑαυτό μας νά βυθίζεται σέ ὧρες, μέρες, μῆνες ἀδράνειας καί ἀπελπισίας! Εἶναι τόσο πολύτιμες αὐτές οἱ στιγμές!

Νά ἀνοίξουμε τά μάτια τῆς ψυχῆς μας καί νά δοῦμε τί ἔχουμε γύρω μας! Τί μᾶς ἔχει χαρίσει ὁ Θεός! Νά ἑστιάσουμε τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας στά ἁπλά, στήν ἁγία ρουτίνα πού τή θεωροῦμε δεδομένη, ἀλλά εἶναι ἕνας μικρός ἐπί γῆς παράδεισος!

Ἔχουμε τό τώρα, ἔχουμε αὐτούς πού μᾶς ἀγαποῦν καί ἀγαποῦμε, ἔχουμε πάνω ἀπό ὅλα ΘΕΟ Πατέρα, τήν Παναγία μας καί τούς Ἁγίους μας! Οἱ καλλίτεροι ὁδηγοί συμπαραστάτες γιά τή νέα χρονιά ἀλλά καί γιά ὅλο τό χρόνο τῆς ζωῆς πού ἀνοίγεται μπροστά μας!

Νά νιώσουμε καί νά ποῦμε ἕνα ὁλόψυχο ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ!

Νά γεμίσει ἡ καρδιά μας χαρά, ἀγάπη, δοξολογία!

Εὐλογημένη ἡ νέα χρονιά καί καλόν ἀγώνα!

Σωφρονία μοναχή

καθηγουμένη

Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἀκράτας