ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2024
Σήμερα η Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει «το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας», την πρώτη θεομητορική εορτή του εκκλησιαστικού έτους. Η σημερινή εορτή καθίσταται η είσοδος όλων των εορτών και το προοίμιο του μυστηρίου του Χριστού. Μεγάλο δώρο τού Θεού ήταν η Παναγία στους γονείς της Ιωακείμ και Άννα, που δεν είχαν παιδιά. Τους θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα τους μνημονεύει η Εκκλησία μας πάντοτε στις ιερές ακολουθίες της και στην απόλυση πριν από την μνημόνευση των εκάστοτε εορταζομένων αγίων. Παρά το γεγονός, ότι και οι δύο ήταν άμεμπτοι και δίκαιοι και κατ’ εξοχήν ενάρετοι, εν τούτοις ήταν άτεκνοι, διότι η αγία Άννα ήταν στείρα και επί πλέον είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία, οπότε και λόγω ηλικίας ήταν αδύνατη η τεκνογονία. Ωστόσο παρά το προχωρημένο της ηλικίας των δεν έπαυαν να παρακαλούν τον Θεό με θερμές προσευχές να τους δώσει ένα τέκνο και να πάρει από πάνω τους το όνειδος της ατεκνίας. Ήταν επίμονες οι προσευχές του Ιωακείμ και της Άννης, προσευχές θερμές με πολλά δάκρυα, για να τους χαρίσει ο Θεός την πανάμωμη κόρη. Προσευχές που συνοδεύονταν με πολλή πίστη, υπομονή και καρτερία, ότι ο Θεός θα εκπληρώσει τελικά το αίτημά τους. Άγγελος Κυρίου εμφανίζεται και στον Ιωακείμ και του αναγγέλει ότι η στειρότητα της γυναίκας του λύθηκε.
Είναι μεγάλο δώρο του Θεού η γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον κόσμο είναι το προμήνυμα της σωτηρίας. Καμμιά γυναίκα στον κόσμο δεν αξιώθηκε την τόσο μεγάλη τιμή της Παναγίας Παρθένου Μαρίας, που έγινε η μητέρα του Θεού στη γη. Γι’ αυτό οι γενεές των πιστών μακαρίζουν την Υπεραγία Θεοτόκο, καθώς εκείνη προφητικά το είπε «ιδού γαρ από του νυν μακαριούσί με πασαι αι γενεαί». Και κάθε ψυχή χριστιανού στρέφεται πάντα με το θάρρος και την εμπιστοσύνη του παιδιού προς την Παναγία, γιατί αυτή είναι η μητέρα και στο πανάγιο πρόσωπό της βλέπει ο κάθε πιστός τη δική του μητέρα εκείνη που τον θήλασε, που τον κράτησε στα χέρια της, που τον προστάτεψε και τον ζέστανε στη αγκαλιά της.
Σήμερα όμως συμπίπτει να εορτάζει η Εκκλησία μας και την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού η οποία αποτελεί µία ευκαιρία για να να τιµήσουμε τον τίµιο και ζωοποιό Σταυρό και να εµβαθύνουμε περισσότερο στο µυστήριο της σταυρικής θυσίας του Κυρίου µας. Η σημερινή Κυριακή μας προετοιμάζει πνευματικά για να συναισθανθούμε το μέγα μυστήριο της σταυρικής θυσίας του Κυρίου μας. Ανάμεσα στα τόσα σύμβολα της Χριστιανικής Πίστεως ο Τίμιος Σταυρός θεωρείται το πιο σημαντικό. Είναι το σύμβολο της Χριστιανοσύνης. Είναι το σύμβολο της νίκης του Χριστού κατά του θανάτου. Είναι το όπλο εναντίον όλων των δυνάμεων του σκότους. Είναι το όπλο των αγίων. Είναι η σημαία κάτω από την οποία οι δίκαιοι αγωνίζονται εναντίον του Διαβόλου και των δυνάμεων του σκότους.
Ο Τίμιος Σταυρός και η Κυρία Θεοτόκος συναντιούνται σήμερα εορτολογικά, για να μας δώσουν μηνύματα ζωής και σωτηρίας. Το πρόσωπο που ενώνει τον Τίμιο Σταυρό με την Παναγία είναι ο Χριστός. Ο Χριστός χρησιμοποίησε την παρθενική μήτρα της αγνής Μητέρας Του και το τετραμερές ξύλο του Σταυρού, για να φέρει στον κόσμο τη λύτρωση. Ο Χριστός είναι η απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον κόσμο, αφού η αγάπη αυτή είναι τόσο μεγάλη, ώστε ο Ουράνιος Πατέρας «τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» για το χατίρι μας.
Στην Παναγία και στη μητέρα της πρέπει κάθε στοργή και αγάπη, κάθε τιμή και σεβασμός από όλους μας. Η Υπεραγία Θεοτόκος έχει τήν πρώτη θέση μεταξύ όλων των Αγίων της Εκκλησίας και των επουρανίων Αγγέλων. Είναι η «Αγία αγίων μείζων», η «τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Η συμβολή της Παναγίας στη σωτηρία του κόσμου, πραγματώνεται με την ταπείνωση της. Το ήθος και οι αρετές της εκπηγάζουν όχι από κάποια ατομική της ικανότητα, αλλά από την κοινωνία της με την αγάπη του Θεού. Με την ταπείνωσή της η Παναγία ανακεφαλαιώνει ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας. Γιατί την οδηγεί στο τέλος, δηλαδή την τελείωση, την ολοκλήρωση, που είναι ο Χριστός. Διά μέσου της δόθηκε η μεγαλύτερη δωρεά του Θεού στον άνθρωπο και απ’ αυτήν αποκτά νόημα η ιστορία, ως πορεία σωτηρίας του κόσμου.
Στο σημερινό Ευαγγέλιο, ο Χριστός μιλάει και προλέγει τον σταυρικό Του θάνατο. Μας λέει πως όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο, έτσι και ο ίδιος πρέπει να υψωθεί και να θυσιαστεί, ώστε ο καθένας που θα πιστεύει σε Αυτόν, θα έχει αιώνια ζωή. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης περιπλάνησής τους στην έρημο, οι Ισραηλίτες βρέθηκαν κάποτε σε έναν τόπο όπου από τα δαγκώματα φαρμακερών φιδιών ο λαός αποδεκατίζονταν. Τότε ο Θεός προσέταξε τον Μωυσή να κατασκευάσει ένα χάλκινο ομοίωμα φιδιού και να το υψώσει επάνω σε ένα ξύλο στο μέσον του καταυλισμού, ώστε κάθε φορά που κάποιος πληγωνόταν από φίδι, να στρέφει το βλέμμα του προς το χάλκινο ομοίωμα και να θεραπεύεται. Αυτή η εικόνα, όπως ο ίδιος ο χριστός μάς λέει, αποτελεί προτύπωση του σταυρικού Του θανάτου. Μόνο που τώρα ο Χριστός θεραπεύει από τα τραύματα του νοητού φιδιού, δηλαδή του Διαβόλου, και παρέχει την αιώνιο ζωή σε όλους εκείνους που με πίστη προστρέχουν προς τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου, τον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο. Η αγάπη του Θεού, η αληθινή ζωή και η καθαρότητα είναι τα μηνύματα που μας δίνουν σήμερα το Γενέθλιον της Θεοτόκου και τα προεόρτια του Τιμίου Σταυρού. Ας τα αφουγκραστούμε και ας τα αφομοιώσουμε, για να βοηθηθούμε στον πνευματικό αγώνα και να καρποφορήσουμε τον γλυκό καρπό της χαράς και της δικαίωσης, προκειμένου να μετέχουμε στην απέραντη δόξα του Θεού. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
