ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αναφέρεται στην υπερεκτίμηση των υλικών αγαθών, τα οποία γίνονται εμπόδιο για την είσοδο του ανθρώπου στη βασιλεία του Θεού. Ένας άρχοντας, πλούσιος νέος με χρήματα πολλά, με περιουσία πλησιάζει τον Χριστό. Από τα λόγια του φαίνεται ότι να άνθρωπος ευσεβής και τηρητής του Νόμου και έχει πόθο και δίψα για την αιώνια ζωή. Ανησυχεί για το μέλλον του μετά την παρούσα ζωή, και θέλει να ζήσει αιώνια στην βασιλεία του Θεού και γι’ αυτό προσπαθεί να εφαρμόσει όλα αυτά που του επιβάλει η πίστη του με βάση τον Ιουδαϊκό Νόμο, τηρώντας επακριβώς και κατά γράμμα όλα όσα επιβάλλονται για να μπει στην βασιλεία του Θεού.
Έχει δημιουργήσει την βεβαιότητα και είναι σίγουρος αφού τον κατάλογο των εντολών τον έχει εφαρμόσει στην ζωή του. Αν προσέξουμε μάλιστα στην αρχή της Ευαγγελικής περικοπής ο τρόπος που διαλέγεται με τον Κύριό μας δείχνει άνθρωπο όπου προσπαθεί να ειρωνευθεί αποκαλώντας Τον αγαθό και αφετέρου δείχνει άνθρωπο που το στοιχείο του εγωισμού τον έχει κυριεύσει λέγοντας ότι «ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου». Ο Χριστός όμως ο οποίος γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, βλέπει στο βάθος της ψυχής του πλουσίου αυτού νέου ότι είναι δεμένος με τα γήινα και τα φθαρτά. Ο Κύριος για να τον βγάλει από την πλάνη του, για να του φανερώσει την πραγματική αδυναμία, να τον κάνει να καταλάβει ότι η θρησκευτικότητα του ήταν ατελής και επιφανειακή, του είπε: « ένα ακόμα σου λείπει, πούλησε τα υπάρχοντα σου, τα διαμοίρασε στους φτωχούς, και έλα να με ακολουθήσεις». Τότε ο νέος στενοχωρήθηκε πολύ. Έγινε «περίλυπος», έφυγε λυπημένος, δεν ήθελε να αποχωριστεί τα χρήματα του. Το πάθος της πλεονεξίας είχε κυριαρχήσει μέσα του. Βλέποντας ο Χριστός την απογοήτευση στο πρόσωπό του θέλησε, ως γιατρός, να τον θεραπεύσει, αφαιρώντας την αιτία της αρρώστιας του. Τα λόγια Του ήταν κάθετα: «Είναι πολύ δύσκολο αυτοί που έχουν τα χρήματα να μπουν στη Βασιλεία των ουρανών». Γίνεται ακόμα πιο έντονος και παραστατικός λέγοντας ότι «είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα μέσα από την μιας βελόνας, παρά ένας πλούσιος στη Βασιλεία των ουρανών».
Στην παραβολή αυτή ο Χριστός δεν κατέκρινε την απόκτηση υλικών αγαθών, αλλά μίλησε για την σωστή διαχείρισή τους. Ο Χριστός τονίζει στον άρχοντα της παραβολής, ότι δεν φθάνει μόνο να τηρεί κανείς με ακρίβεια τις εντολές του Θεού. Εάν θέλει κάποιος να γίνει τέλειος, να μην επιδιώκει την απόκτηση όλο και περισοτερων υλικών αγαθών, ενώ εχει τα πάντα, αλλά την σωστή διαχείρισή τους και να ασκεί φιλανθρωπικό έργο. Ο Χριστός δεν απορρίπτει τους πλούσιους, αλλά πρέπει οι πλούσιοι ζώντας συνειδητά τη ζωή της Εκκλησίας να έχουν την φώτιση του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μην προσκολλώνται στα υλικά αγαθά. Ο Κύριος μας απευθύνεται όχι μόνο σε κάθε πλούσιο, αλλά και σε κάθε άνθρωπο που έχει χωρίς να το καταλάβει προσκολληθεί στα βιοτικά πράγματα, επιδιώκει την ευημερία με κάθε τρόπο και γίνεται δέσμιος των υλικών αγαθών, αδιαφορώντας για καθετί το πνευματικό.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ύπαρξη. Γι’ αυτό πρέπει να κατανοήσει ότι: Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται. Όπως χρειάζεται τροφή το σώμα, άλλη τόση ανάγκη τροφής έχει και η ψυχή. Πού θα βρούμε την τροφή της ψυχής; Στον χώρο της Εκκλησίας αρχικά. Μέσα από τα μυστήριά της, στον πνευματικό ανεφοδιασμό μας. Στον Θεό θα πρέπει να στραφούμε πρώτιστα. Θα πρέπει να στραφούμε, ύστερα, με αληθινή αγάπη και προς τον συνάνθρωπό μας. Ας γνωρίζουμε πως ο Χριστός δεν κάνει συμβιβασμούς όταν πρόκειται για τη σωτηρία της ψυχής μας, ούτε προσπαθεί να μας κολακεύσει, γιατί δεν δημιουργεί οπαδούς αλλά αδελφούς. Ο στόχος μας πρέπει να είναι η σωτηρία της ψυχής μας. Η κληρονομία της αιώνιας βασιλείας.
Ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας Του και της αλήθειας της, προσκαλεί όλους μας να απελευθερωθούμε από το φορτίο της υλικής κυριαρχίας και ν’ απαγκιστρωθούμε από ψευδαισθήσεις για δήθεν υπεραξία του εγώ μας έναντι των άλλων ανθρώπων. Η σωτηρία είναι ακριβώς η κοινωνία μας στην αγάπη του Θεού, που απελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε είδους δεσμεύσεις που έχουν σχέση με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά. Για να δεχθεί ο άνθρωπος τη σωτηρία, θα πρέπει επειγόντως να εμπιστευτεί τον εαυτό του στον Θεό και να παραδοθεί χωρίς όρους και όρια στην αγάπη Του. Να προσκολληθεί σ’ αυτήν, για να μπορέσει ν’ απελευθερωθεί και ν’ αποτινάξει τα δεσμά της κάθε μορφής δουλείας που τον κυκλώνει σήμερα και τον στραγγαλίζει πνευματικά. Ὁ σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να επιδιώκει την απόκτηση πνευματικών αγαθών, που θα τον οδηγήσουν στην Βασιλεία των ουρανών και να αγωνίζεται για την εσωτερική του τελείωση. Ὁ αγώνας αυτός πρέπει να είναι συνεχής, δεν είναι εύκολος. Έχει ως εμπόδιο την ίδια μας την διάθεση νά θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα τα υλικά αγαθά. Όμως, ο αγώνας μας αυτός θα έχει αίσιο τέλος, αν αγωνιζόμαστε σωστά. Αρκεί να μην ξεχνούμε να ζητούμε την βοήθεια του Θεού που μόνο Αυτός μπορεί να το πετύχει. Νά ζητάμε την Βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη Του και όλα τα άλλα δηλαδή τα βιοτικά αγαθά θα προστεθούν. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
