ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Με τη Χάρη του Θεου πέρασαν πενήντα ημέρες από την Κυριακη του Πάσχα και η Εκκλησία μας σήμερα εορτάζει και μνημονεύει το ανεπανάληπτο και μοναδικό γεγονός της Αγίας Πεντηκοστής. Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα, σύμφωνα με την υπόσχεση του Κυρίου Ιησού προς τους Μαθητές του, πενήντα μέρες μετά την Ανάστασή του και δέκα μέρες μετά την Ανάληψή του στους ουρανούς.
Ο Κύριος πριν την αναχώρησή του από τη γη υποσχέθηκε στους Μαθητές ότι θα στείλει τον άλλον Παράκλητο δηλαδή, το Πανάγιο Πνεύμα. Η λέξη Παράκλητος σημαίνει Παρηγορητής. Το Άγιο Πνεύμα θα τους φώτιζε να κατανοήσουν και να θυμηθούν όλα όσα άκουσαν, είδαν και έζησαν κοντά στό Διδάσκαλό τους, τον Ιησού Χριστό, κατά το τριετές διάστημα της δημοσίας δράσεώς του. Οι Μαθητές πριν την Πεντηκοστή προέβησαν στη συμπλήρωση του αριθμού των Αποστόλων, με την εκλογή του Ματθία στή θέση του Ιούδα. Μετά από αυτό οι Απόστολοι παρέμεναν στα Ιεροσόλυμα συγκεντρωμένοι στο υπερώον του σπιτιού της αδελφής των δύο Αποστόλων Βαρνάβα και Αριστοβούλου, και της μητέρας του ευαγγελιστού Μάρκου, Μαρίας. Εκεί ήταν συγκεντρωμένα συνολικά εκατόν είκοσι πρόσωπα. Μεταξύ τους βρισκόταν και η Παναγία. Κατά την τρίτη ώρα της ημέρας δηλαδή στις εννέα το πρωί έλαβε χώρα η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Ακούσθηκε κάτι σαν να ήταν δυνατός άνεμος. Τότε από τον ουρανό κατέβηκε φωτιά, η οποία χωρίσθηκε σε δώδεκα πύρινες γλώσσες, οι οποίες κάθισαν η καθεμιά πάνω στα κεφάλια των δώδεκα Αποστόλων.
Ολοι τότε πλημμύρισαν Απὸ Πνεύμα Άγιο και αρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, ἀνάλογα με την ικανότητα που τους έδινε το Πνεύμα. Από το κήρυγμα που έβγαλε ο Απ. Πέτρος εκείνη την ημέρα βαπτίστικαν τρεις χιλίάδες πιστοί. Η ημέρα αυτή της Πεντικοστής αποτελεί τη γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, καθὼς τότε φανερώθηκαν, μέσῳ του Αγίου Πνεύματος, «τα περί βασιλείας του Θεού» στους μαθητές του Ιησού. Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος εξαγγέλλουν τα μυστήρια της Βασιλείας του Κυρίου. Παρουσιάζουν μια αγιότητα θαυμαστή και μια πρωτοφανή αυτοθυσία. Το Άγιο Πνεύμα έρχεται στο χάος και στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και δημιουργεί το κάλλος και την αρμονία της καλοσύνης και της αρετής.
Σε ανάμνηση της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος σε όλο τον κόσμο γιορτάζουμε πενήντα μέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την εορτή της Αγίας Πεντηκοστής κατά την οποία γίνεται πράξη η υπόσχεση Του προς τους Μαθητές, ότι θα στείλει τον Παράκλητο, το Πνεύμα της αληθείας. Και επειδή το Άγιο Πνεύμα με την ενέργειά και τα χαρίσματά Του επανακινεί θα λέγαμε την Εκκλησία, γι' αυτό και θεωρείται ως γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας η ημέρα της Πεντηκοστής. Γενέθλιος, όχι με την έννοια της γέννησης αλλά της αναγέννησης. Διότι από την πρώτη στιγμή υπήρχε η Εκκλησία στη θεία σοφία ως κοινωνία δημιουργημάτων και κοινωνικής σχέσης με τον Τριαδικό Θεό. Επιβεβαιώνει δηλαδή η Εκκλησία τη λειτουργία και την κοινωνία κτιστού και άκτιστου, δημιουργίας και δημιουργού. Επομένως υπήρχε προπτωτικά, πριν από την πτώση δηλαδή με το προπατορικό αμάρτημα. Με την Πεντηκοστή έχουμε μια επανασύνδεση και επαναλειτουργία του μέρους εκείνου της Εκκλησίας που είχε πέσει και την επαναφορά του στην προπτωτική κατάσταση. Με απλά λόγια, όπως πάντα υπήρχε ο Χριστός και σε δεδομένη στιγμή με τη Γέννησή του εμφανίστηκε στη γη και έγινε ορατός στους ανθρώπους, έτσι και η Εκκλησία υπήρχε πάντα και σε δεδομένη ιστορική στιγμή εμφανίστηκε και έγινε ορατή στους ανθρώπους που πιστεύουν. Η σημερινή ημέρα σύμφωνα με ένα από τα τροπάρια της εορτής αποτελεί ‘προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν’.
Με τα όσα συνέβησαν την Κυριακή της Πεντηκοστής, οι μαθητές του Χριστού κατανόησαν πλήρως την αποστολὴ του Ιησού στον κόσμο, και γι’ αυτό έπαψαν να κρύβονται κι άρχισαν να κηρύττουν την Ανάσταση του δασκάλου τους. Τα πνευματικά χαρίσματα τα όποία γέμισαν τις καρδιές των αποστόλων με θέληση, πίστη και αγάπη, μπορούν να αποτελέσουν και δικά μας εφόδια, ώστε αντιλαμβανόμενοι την δύναμη και τη διαχρονικότητα της πίστης μας, να αντιμετωπίσουμε το παρόν έχοντας εμπιστοσύνη στο Θεό.
Η Πεντηκοστή γίνεται μια διαρκής πραγματικότητα στη ζωή της Εκκλησίας, καθώς το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει να αναγεννά και να ενδυναμώνει τους πιστούς σε κάθε εποχή. Αστράφτει και λάμπει σήμερα η Εκκλησία μας μέσα στο θεϊκό φως. Το φως που διαλύει τα σκοτάδια της αγνοίας και της αμαρτίας και μάς οδηγεί στην αληθινή θεογνωσία. Ας παρακαλέσουμε ειδικά σήμερα τον αγαθό Παράκλητο να εξαφανίσει κάθε σκοτεινό στοιχείο από το εσωτερικό μας και να καταυγάσει τις καρδιές μας με θείο φως, ώστε «λάμποτες, αστράπτοντες, ηλλοιωμένοι» να προσκυνούμε και να δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό μας για την ανέκφραστη δωρεά Του. Αμήν.
Του Αρχιμανδρίτου π. Ιερόθεου Παπαθανασίου
