ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

κ. Ιερωνύμου

για τον α­οί­δι­μο Δήμαρχο Αιγιαλείας

Δημήτριο Καλογερόπουλο

Αίγιο, 14 Οκτωβρίου 2024

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα

από Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιε,

Σεβαστό Πρεσβυτέριο,

Εντιμότατοι Άρχοντες,

Αξιότιμοι εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας,

Προσφιλέστατοι συγγενείς, συνεργάτες και φίλοι του εκλιπόντος,

Αγαπητοί αδελφοί,

Σή­με­ρα ο ευσεβής κλήρος και ο ευλαβής λαός της Θεοσώστου Επαρχίας μας προπέμπουν, με συντριβή καρδίας και διάπυρες προσευχές προς τον Αναστάντα Κύριο Ιησού Χριστό, τον εκ των ε­πι­γείων προς τα ε­που­ρά­νια εκδημήσαντα Δήμαρχο Αιγιαλείας Δημήτριο Καλογερόπουλο, τον πολυσέβαστο αδελφό μας, ο οποίος επί σειρά ετών έθεσε ως αδιαπραγμάτευτο σκοπό της ζωής και της δράσης του την παντοειδή πρόοδο της τοπικής μας κοινωνίας.

«Ὄν­τως φο­βε­ρώ­τα­τον τό τοῦ θα­νά­του Μυ­στή­ριον», διά του οποίου ε­πέρ­χε­ται ο χω­ρι­σμός του θνη­τού, χο­ϊ­κού σώ­ματος από την ψυ­χή, που ως η ­αθάνατη πνοή του Θεού ζωογόνησε τον άνθρωπο.

Βέβαια, το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει την εξαφάνιση του προσώπου, διότι «ὁ δίκαιος καί ἄν ἀ­κόμη συμβῇ νά ἀ­πο­θάνῃ πρό­ωρα, θά εἰ­σέλθῃ εἰς τήν αἰ­ω­νίαν ἀ­νά­παυ­σιν... ἐ­πειδή ἔ­γι­νεν εὐ­ά­ρε­στος εἰς τόν Θεόν, ἠ­γα­πήθη ἀπό Αὐ­τόν καί ἐνῷ ἐ­ζοῦσε με­ταξύ τῶν ἁ­μαρ­τω­λῶν δί­χως νά πα­ρα­συρθῇ εἰς τήν ἁ­μαρ­τίαν, με­τε­τέθη εἰς τήν ἄλ­λην ζωήν» (Σοφ. Σολ. 4,9-10).

Έτσι σήμερα, η συν­τε­τριμ­μένη μας καρ­διά ταυτοχρόνως σκιρτά και α­να­θάλ­λει, δι­ότι μας δίδεται η διαβεβαίωση ότι ο δρόμος, τον οποίον ο αοίδιμος κεκοιμημένος πορεύεται προς τον χώρο της κοινωνίας του με τον Θεό και τον πνευματικό κόσμο, είναι πραγματικά ευλογημένος.

Αναλογιζόμενοι, λοιπόν, ότι ο προσφιλής μας Δημήτριος χαίρει και αναπαύεται εν Ουρανοίς, παρηγορούμαστε, καθότι γνωρίζουμε ότι μετέστη προς Κύριον, επειδή έτσι θέλησε ο Αρχηγός της ζωής και του θανάτου, Αυτός ο Οποίος, με την άπειρη σοφία Του, οικονομεί τα πάντα με γνώμονα την άμετρη φιλανθρωπία Του.

Μετριάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον, κατά τα ανθρώπινα λογικό, πόνο τον οποίον αισθανόμαστε, έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε αυτή την ώρα στον νου μας όλα αυτά τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο μακαριστός Δημήτριος, πέραν πάσης αμφιβολίας, “τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισται” (Β’ Τιμ. 4, 7).

Η πρώτη μας εκ του σύνεγγυς επαφή και γνωριμία με τον μακαριστό Δήμαρχο Δημήτριο Καλογερόπουλο ήταν κατά την ημέρα της αναρρήσεώς μας στον Επισκοπικό Θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, στις 23 Νοεμβρίου 2019. Έκτοτε αναπτύξαμε μία ιδιαίτερη σχέση και μία γνήσια φιλία, η οποία επιστέγασε την κατά πάντα αγαστή συνεργασία μας σε όλους τους τομείς κοινού ενδιαφέροντος της Εκκλησίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του ως Δήμαρχος Αιγιαλείας απεδείχθη πολυτιμότατος αρωγός στην τελεσφόρηση του έργου της   Ιεράς Μητροπόλεώς μας, ενώ κατέβαλλε θυσιαστικές προσπάθειες, ανταποκρινόμενος σε κάθε κάλεσμά μας, προκειμένου να εκπληρώσουμε το κοινό μας χρέος απέναντι στη διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβιώσεως των αδελφών μας, καλύπτοντας τόσο τις βιοτικές, όσο και τις πνευματικές τους ανάγκες.

Επιπροσθέτως, συμμερίστηκε με ιδιαίτερη θέρμη την επιθυμία μας να εργασθούμε για την πνευματική καλλιέργεια των νέων, προσφέροντας την ανεκτίμητη συνεργασία του, με σκοπό την πραγματοποίηση σειράς Συνεδρίων Νεολαίας, επιστημονικών διοργανώσεων, θρησκευτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων και ποικίλων δράσεων, προς όφελος της νεολαίας του τόπου μας, αλλά και του χριστεπωνύμου πληρώματος της Επαρχίας μας εν γένει.

Ο αοίδιμος Δημήτριος υπήρξε, ομολογουμένως, άνθρωπος αγαπητός, ευγενής, δοτικός, αισιόδοξος και ιδιαιτέρως ικανός. Αξιώθηκε να δημιουργήσει μία ευλογημένη οικογένεια, ενώ αναφορικώς προς την πορεία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, υπηρέτησε το αξίωμά του με υψηλή αίσθηση του καθήκοντος, ταπεινοφροσύνη, σύνεση, ακεραιότητα, έμπρακτη αγάπη για τον λαό της Αιγιαλείας και αυταπάρνηση, με σκοπό την αναβάθμιση της πόλεως του Αιγίου και της ευρύτερης περιοχής.

Πέρα, όμως, από τα θεοδώρητα χαρίσματα που αξιοποίησε προς όφελος του ευσεβούς λαού μας, ο αγαπητός Δημήτριος διέθετε ακλόνητη πίστη στον Τριαδικό Θεό και την Παναγία μας την Τρυπητή, καθώς και αξιοθαύμαστη γενναιότητα, όπως διαπιστώσαμε κατά την τελευταία συνάντησή μας, το Σάββατο της 5ης Οκτωβρίου, πριν καταβληθεί από την σοβαροτάτη ασθένειά του.  

Ως εκ τούτου, εκτός από το πλούσιο έργο που κατέλιπε στην τοπική μας κοινωνία, μάς κληροδότησε και μια σπουδαία πνευματική παρακαταθήκη, που απορρέει από το πλήθος των αρετών που τον περικοσμούσαν και από τη δυνατότητά μας να διδαχθούμε από αυτόν και να ακολουθήσουμε με ευγνωμοσύνη το παράδειγμά του, αγωνιζόμενοι και εμείς, προς δόξαν Θεού, τόσο για την προσωπική μας πνευματική και ηθική πρόοδο, όσο και για την ανάδειξη της ιστορικοτάτης περιοχής της Αιγιαλείας και των ιδανικών του υψηλόφρονος λαού της.

Και τώρα, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα κ. Αμβρόσιε, τίμιο Πρεσβυτέριο, Άρχοντες του τόπου και πενθηφόρε Λαέ του Θεού, τη στιγμή κατά την οποία βρισκόμαστε, μετά βαθυτάτης συγκινήσεως και σεβασμού, ενώπιον της τιμίας σορού του μακαριστού και αοιδίμου Δημάρχου Αιγιαλείας Δημητρίου Καλογερόπουλου, ας εκφράσουμε κατ’ αρχάς την ειλικρινή μας συμπαράσταση προς την οικογένεια και τους συνεργάτες του εκλιπόντος και εν συνεχεία ας φέρουμε στη σκέψη μας τους λόγους του Μεγάλου Βασιλείου, κατά τους οποίους ο θάνατος «οὐ φθορά ἐστιν, ἀλλά ζωῆς ἀφορμή· οὐκ ἀφανισμός ἐστι παντελής, ἀλλά μετάβασις πρός τιμήν...».

Ας μην οδυρόμεθα για την έξοδο του αειμνήστου Δημητρίου, αλλά ας ενώσουμε όλοι, Κλήρος και Λαός, την προσευχή μας υπέρ της σωτηρίας του μακαριστού, προσευχή η οποία ανέρχεται ως θυμίαμα ευωδίας στον επουράνιο Θρόνο του Λυτρωτού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αποτελώντας παράκληση “ὑπέρ αἰωνίας ἀναπαύσεως ἐν σκηναῖς Ἁγίων καί ἐν χώρᾳ ζώντων” του αειμνήστου Δημάρχου μας.

Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να του χαρίσει, διά πρεσβειών της Πολιούχου και Προστάτιδός μας Παναγίας Τρυπητής, τόπο αναπαύσεως, ας δώσουμε σε αυτόν τον τελευταίο ασπασμό και ας τον προπέμψουμε στη «μακαρία ὁδό, ᾗ πορεύει σήμερον».

Αιωνία αυτού η μνήμη!