Χαιρετισμός
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
κ. Ιερωνύμου
στο Συνέδριο με θέμα:
“Κλιματική Ουδετερότητα: Από τη φιλοδοξία στην υλοποίηση”
21 Οκτωβρίου 2022, Καλάβρυτα
Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή χαιρετίζουμε διά του εκπροσώπου μας το παρόν Συνέδριο, το οποίο διοργανώνεται από το Δίκτυο Πόλεων με Λίμνες, με την υποστήριξη του Πράσινου Ταμείου και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.
Αποδίδουμε ολόψυχες συγχαρητήριες ευχές προς όλους τους άξιους διοργανωτές, τους εκλεκτούς εισηγητές και τους εν γένει συμμετέχοντες στο ιδιαίτερο αυτό επιστημονικό Συνέδριο, του οποίου, δυστυχώς δεν δυνάμεθα να μετάσχουμε διά ζώσης λόγω ανειλημμένων ποιμαντικών υποχρεώσεων.
Εντούτοις, θεωρούμε μείζονος σημασίας την ανάγκη να αναφερθούμε, έστω και ακροθιγώς, στο άκρως ενδιαφέρον ζήτημα που πραγματεύεται το πρωτοποριακό αυτό Συνέδριο.
Σύμφωνα με τη Θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, το φυσικό περιβάλλον αποτελεί προγενέστερο του ανθρώπου δημιούργημα του Άναρχου Θεού και διαπνέεται από τη σοφία Του, η οποία αντανακλάται στην τελειότητα, την αρμονία, την ισορροπία και την ομορφιά της φύσης. Ουσιαστικά, όμως, αυτό συμβαίνει διότι το φυσικό περιβάλλον δημιουργήθηκε για να περιβάλλει σαν στοργική τροφός τον άνθρωπο, την κορωνίδα της Δημιουργίας και τον Ιερέα της Κτίσεως, και να αποτελέσει το κατάλληλο πεδίο για να επιδοθεί απερίσπαστος στον καλόν αγώνα για την κατάκτηση της Βασιλείας των Ουρανών.
Ωστόσο, βασική προϋπόθεση για την αναγνώριση του δώρου αυτού του Θεού προς τον άνθρωπο και τον ορθό τρόπο αξιοποίησής του αποτελεί η κατάκτηση της πολύτιμης αρετής της αυτογνωσίας με την κατανόηση του ρόλου μας ως ευεργετικών “βασιλέων” και σε καμία περίπτωση ως αλαζόνων τυράννων.
Οφείλουμε να επισημάνουμε αυτή την ειδοποιό διαφορά, αγαπητοί αδελφοί, διότι ο άνθρωπος φαίνεται να έχει προσδώσει κτητική και εξουσιαστική σημασία στην εντολή του Θεού προς τους πρωτοπλάστους «κατακυριεύσατε τῆς γῆς» (Γεν. θ΄, 1), κάνοντας κακή χρήση ή και κατάχρηση της δοθείσης ελευθερίας, γεγονός το οποίο, μάλιστα, αποτελεί και τη ρίζα του οικολογικού, αλλά και κάθε προβλήματος.
Εν προκειμένω, η αρχή της θεραπείας είναι αναγκαίο να ξεκινήσει πρώτα από την αναθεώρηση των αξιών που έχουμε ενστερνιστεί και οι οποίες μας έχουν οδηγήσει σε πνευματική και ηθική κρίση, αντίκτυπος των οποίων είναι και η οικολογική, καθότι το «σαπρόν δένδρον» ποιεί πάντοτε «καρπούς πονηρούς» (Ματθ. ζ’, 17).
Απαιτείται συνεχής εγρήγορση, ενημέρωση και διδασκαλία, ώστε να γίνει αντιληπτή η σχέση της σύγχρονης οικολογικής κρίσεως με τα ανθρώπινα πάθη της πλεονεξίας, της απληστίας, του εγωισμού, της αρπακτικής διαθέσεως, των οποίων παθών αποτέλεσμα και καρπός είναι η βιουμένη περιβαλλοντική καταστροφή, που καλούμαστε επιτακτικά να αντιμετωπίσουμε.
Οφείλουμε να είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση, διακατεχόμενοι από διακαή επιθυμία για πρόοδο και προσφορά και όχι να υποκινούμαστε από κατώτερες διαθέσεις, όπως ο εγωισμός, η μετατόπιση ευθυνών και η εγκληματική αδιαφορία.
Οφείλουμε να διεκδικούμε με παρρησία και οικολογική συνείδηση ένα υγιές παρόν και ένα βιώσιμο μέλλον, δομημένο με γνώμονα την αειφορία, τον σεβασμό, την εξέλιξη και τη δημιουργία, αντικαθιστώντας την υπερβολή με την ταπείνωση και την απληστία με την εμπιστοσύνη στον Θεό, ώστε εν τέλει να καταφέρουμε να περιορίσουμε τη συχνότητα της λέξεως “κρίση” από το λεξιλόγιό μας.
Αγαπητοί μας αδελφοί,
Σας συγχαίρουμε για ακόμη μία φορά για την εξαίρετη πρωτοβουλία της διοργανώσεως αυτής και ευχόμεθα αισία, επιτυχή και καρποφόρα τη διεξαγωγή του παρόντος τριημέρου Συνεδρίου!
Κατακλείοντας δε, καλούμε και από αυτού του βήματος πάντες τους ανθρώπους καλής θελήσεως στην προσπάθεια για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και δεόμεθα προς τον αγαθοδότη Κύριο, πρεσβείαις της Υπεραγίας Θεοτόκου, να χαρίζει στα τέκνα Αυτού «καῦσιν καρδίας ὑπέρ πάσης τῆς κτίσεως» (Ισαάκ ο Σύρος, Τα ευρεθέντα ασκητικά, Λόγος, πα΄) και «παροξυσμόν ἀγάπης καί καλῶν ἔργων» (Εβρ. ι’, 24).
Η Χάρις και η Αγάπη του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού ημών είησαν μετά πάντων υμών αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω!
Μετά πατρικής αγάπης και ευχών
† Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Ιερώνυμος
