ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ & ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

 ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣΟΔΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ & ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε...»

                                                                                                         (στιχ. ἰδιόμελον ὄρθρου).

Ἡ ἄφατος ἀγάπη καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀδελφοί μου, μᾶς ἀξίωσε καί φέτος νά φτάσουμε στό κατώφλι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν περίοδο τῶν πνευµατικῶν εὐκαιριῶν καί προσδοκιῶν ὅλης της Ἐκκλησίας. Εἶναι μία περίοδος, κατ’ ἐξοχήν πνευματική, πού μᾶς προετοιμάζει γιά τό  Ἅγιο Πάσχα. Ἡ Ἐκκλησία μας ἀπευθύνει σέ ὅλους μία πνευματική πρόσκληση διά ἐντονότερο πνευματικό ἀγώνα. Σκοπός καί στόχος τῆς πρόσκλησης αὐτῆς εἶναι νά προετοιµαστοῦµε πνευµατικά, ὥστε ἐπαξίως νά προσκυνήσουµε τά Ἅγια Πάθη τοῦ Σωτῆρος ἡµῶν καί νά Τόν δοξάσουµε Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν. Καί ἡ κατανυκτική αὐτή περιόδος ἀποτελεῖ εὐκαιρία βαθύτερης νοηµατοδότησης τῆς ζωῆς µας, καθώς μᾶς εἰσάγει στό ἱερό στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων γιά νά παλέψουμε πνευματικά, νά ἀνανεωθοῦμε ψυχικά, νά ξαναγεννηθοῦμε μέσα στό φῶς καί τή χάρη τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Ἰησοῦ μας. Εἶναι τό ταξίδι ἐκεῖνο, πού Κυριακή μέ Κυριακή μᾶς ὁδηγεῖ στήν νύχτα τῆς Ἀναστάσεως «τήν Σωτήριο, τή Φωταυγῆ, καί Λαμπροφόρο».

Διότι, πράγματι, ἡ Μεγάλη Σαρακοστή ἀποτελεῖ ἕνα πνευματικό ταξίδι,  τοῦ ὁποίου προορισμός εἶναι τό Πάσχα, «ἡ Ἑορτή τῶν Ἑορτῶν». Ἕνα ταξίδι πού ἔχει ἀρχή, μέσον καί τέλος. Ἔχει ἀρχή τήν Καθαρά Δευτέρα, τό μέσον του εἶναι ἡ Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καί τό τέλος του βρίσκεται λίγο πρίν τήν Κυριακή τῆς Βαϊοφόρου (Παρασκευή πρό τοῦ Λαζάρου).

Κι ὅπως σέ κάθε ταξίδι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά γνωρίζει ποῦ πηγαίνει, μέ ποιό μέσον καί τί ἐφόδια, ἔτσι καί σ’ αὐτό τό ταξίδι πρέπει νά ἔχουμε σαφῆ γνώση τοῦ προορισμοῦ μας, τοῦ σκοποῦ μας καί τῶν ἐφοδίων. Γι’ αὐτόν, ἀκριβῶς, τόν λόγο ἡ Μεγάλη Σαρακοστή μᾶς ἀνοίγει ἕνα δρόμο, τόν δρόμο τῆς ἀγάπης, τῆς προσευχῆς, τῆς ταπείνωσης, τῆς σιωπῆς, τῆς περισυλλογῆς. Μᾶς ἀνοίγει ἕνα δρόμο γιά ἄσκηση ἐνάντια στήν καθημερινότητά μας, ἐνάντια στά πάθη μας. Ἀποτελεῖ τήν «χεῖρα βοηθείας», πού ἁπλώνει σέ μᾶς ἡ Ἐκκλησία. Εἶναι τό «σχολεῖο τῆς μετάνοιας», πού θά μᾶς δώσει δύναμη νά δεχτοῦμε τό Πάσχα ὄχι ὡς μία ἁπλή εὐκαιρία για φαγητό καί ποτό, ἀλλά, βασικά, ὡς τό τέλος τοῦ «παλαιοῦ»,  πού εἶναι μέσα μας καί ὡς την εἴσοδό μας στό νέο.

Μιμούμενοι κι ἐμεῖς, ἑπομένως, τόν Κύριό μας μπαίνουμε στήν ἔρημο τῆς Μ. Σαρακοστῆς διά νά πολεμήσουμε πιό ἔντονα τούς πειρασμούς γύρω μας, μέ τά πνευματικά ὃπλα πού μᾶς ἐφοδιάζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἰδιαίτερα αὐτές τίς μέρες «ἀναλαβόντες τήν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα. Ὡς τεῖχος ἄρρηκτον κατέχοντες τήν πίστιν καί ὡς θώρακα τήν προσευχήν καί περικεφαλαίαν τήν ἐλεημοσύνην· ἀντί μάχαιραν τήν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπό καρδίας πᾶσαν κακίαν...» (αἶν. Κυρ. Τυρ.) Εἶναι μία μοναδική εὐκαιρία γιά ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ, γιά πραγματική ἀναγέννηση καί διόρθωση. Αὐτός ὁ πνευματικός ἀγώνας μας θά εἶναι τό πιό εὐπρόσδεκτο, τό πιό μεγάλο δῶρο, πού θά κάνουμε τοῦτες τίς ἅγιες μέρες στό Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ψυχῶν μας.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Πρίν ἀπό 530 χρόνια, ὁ διάσημος ἐξερευνητής Χριστόφορος Κολόμβος, μετά ἀπό 70 ἡμέρες ταξίδι καί σκληρό ἀγῶνα μέ τά ἄγρια κύματα καί τόν δύσκολο χαρακτῆρα τῶν ὑπόλοιπων ναυτικῶν, ἀνακάλυψε τό νέο κόσμο, τήν Ἀμερική. Τό ἴδιο καί ὁ ἀγωνιζόμενος κατά τῶν παθῶν του, χριστιανός, στίς 70 ἡμέρες τοῦ πνευματικότατου Τριωδίου (ἀπό Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου μέχρι Μ. Σάββατο βράδυ), κατορθώνει νά ἀνακαλύψει τόν πάμφωτο κόσμο τῆς ἀνάστασης τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ Ἐκκλησία, λοιπόν, μᾶς καλεῖ νά εἰσέλθουμε μέ ἐνθουσιασμό, καί ἀποφασιστικότητα στό στίβο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων. Ὅταν ἀγωνιστοῦμε, τότε  «καθαρῇ τῇ στολῇ τῆς ψυχῆς» θά πανηγυρίσουμε καί θά ἑορτάσουμε καί τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, τοῦ Νικητοῦ τοῦ θανάτου καί Ἀρχηγοῦ τῆς ζωῆς.

Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ εὐλογηµένα,

 «τήν πάνσεπτον ἐγκράτειαν ἐναρξώµεθα φαιδρῶς, ἀκτῖνας ἀπολάµποντες τῶν ἁγίων ἐντολῶν Χριστοῦ… ὅπως λαµπροφόροι προφθάσωµεν εἰς τήν Ἁγίαν καί τριήµερον Ἀνάστασιν». (Κάθισμα ἑκ τοῦ Ὂρθρου τῆς Δευτέρας, Α΄ Ἑβδομάδος Νηστειῶν).

Ἄς ἀποτελέσει ἡ φετινή Σαρακοστή γιά ὅλους μας μίαν ἀφετηρία γιά νέο ξεκίνημα ἕνωσής μας μέ τόν Θεό. Καί τοῦτο θά γίνει πραγματικότητα, ἄν προσφέρουμε ὡς θυσία καί δῶρο στόν Ἰησοῦ, τόν πνευματικό μας ἀγῶνα, τό γκρέμισμα τοῦ παλιοῦ μας ἑαυτοῦ “σύν τοῖς πράξεσιν αὐτοῦ” καί τήν ἀνόρθωση ἑνός νέου ἀναγεννημένου ἀνθρώπου. Ἐλᾶτε νά βιώσουμε τήν Μεγάλη Σαρακοστή, νά ζήσουμε αὐτήν τήν πορεία πρός τήν Ἀνάσταση, τήν μετοχή στήν αἰώνια ζωή. Καλή  Ἁγία Τεσσαρακοστή, καλό καρποφόρο πνευματικό ἀγώνα. Καλή μετάνοια!

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Καλαβρύτων & Αἰγιαλείας Ἱερώνυμος