ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥNΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΟΝΕΩΝ

Mε την ενδιαφέρουσα ομιλία του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Αμβροσίου Γκουρβέλου, Προϊσταμένου του Μητροπολιτικού Ιερού  Ναού Ευαγγελιστρίας Πατρών, με θεματικό τίτλο: «Ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη…Ο άλλος στη ζωή μου», πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση στη Σχολή Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως.

Ο εκλεκτός ομιλητής, αφού αναφέρθηκε ερμηνευτικά στη δημιουργία του πρώτου ζεύγους από τον Θεό, στις προπτωτικές και μεταπτωτικές σχέσεις των πρωτοπλάστων και των απογόνων τους, στη συνέχεια σκιαγράφησε θεολογικά τις σχέσεις μεταξύ των συζύγων, αλλά και μεταξύ τέκνων και γονέων στη σύγχρονη εποχή και, μέσα από την εμπειρία των Αγίων Πατέρων, επισήμανε καίριες πρακτικές, που αν εφαρμοστούν,  θα οδηγήσουν στη βελτίωση των σχέσεων των ανθρώπων.

Ανέφερε ότι «όλοι μας θέλουμε την αγάπη, αλλά πολύ δύσκολα τη δίνουμε εμείς. Όλοι μας θέλουμε την τιμή, αλλά δυσκολευόμαστε να τιμήσουμε τον άλλο. Όλοι μας θέλουμε την αναγνώριση, αλλά δύσκολα μπορούμε να πούμε καλό λόγο για τον άλλο. Όλοι μας θέλουμε να μας ακούει ο Θεός ή ο συνάνθρωπός μας, αλλά εμείς δυσκολευόμαστε να ακούσουμε τον άλλο. Όλοι μας θέλουμε τη βοήθεια, αλλά δυσκολευόμαστε να βοηθήσουμε, προφασιζόμενοι προφάσεις εν αμαρτίαις. Θέλουμε τον άλλο όπως τον θέλουμε εμείς και όχι όπως αυτός είναι. Όλα αυτά δημιουργούν πολλές δυσκολίες μέσα στην καθημερινή μας ζωή».

«Στις σχέσεις των ανθρώπων θα πρέπει να συνυπάρχει η αγάπη με την ανοχή. Η αγάπη αποσκοπεί, στο να μπορεί ο ένας να δίνει χαρά στον άλλο· να στερούμαι εγώ εκουσίως, για να έχει περισσότερα ο άλλος· να θυσιάζω τον εαυτό μου, για να νιώθει ο άλλος άνετα, να νοιώθει ασφάλεια στη ζωή του. Η αγάπη είναι ένας συνεκτικός δεσμός, που μας δένει με την Εκκλησία και ταυτόχρονα με τον Χριστό. Να δεχόμαστε τον άλλον, όπως είναι. Αν κρατήσουμε το “ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ”, θα λείψουν οι θυμοί, οι κραυγές που προέρχονται από διαφωνίες. Θα λείψουν οι κακίες και οι εκδικήσεις… Ο καθένας ας κάνει εκείνο που θέλει ο άλλος. Το λέει και ο Θεός “μηδείς τό ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλά τό τοῦ ἑτέρου ἕκαστος”. Ο άνδρας αυτό που θέλει η γυναίκα. Η γυναίκα αυτό που θέλει ο άνδρας. Το παιδί αυτό που θέλει ο γονιός. Ο γονιός ας ακούσει και ας προσπαθήσει να καταλάβει το παιδί του. Γενικώς, πρέπει να μάθουμε, να ακούμε. Όχι να μιλάμε· γιατί αυτό το ξέρουμε όλοι, αλλά πρέπει να ακούμε και να καταλαβαίνουμε τον άλλο. Και μόνο όταν ακούσεις κάποιον κουρασμένο, θυμωμένο, προβληματισμένο και του χαμογελάσεις, ακόμα και χωρίς να του πεις κάτι το σπουδαίο, θα ειρηνεύσει και θα σ’ ευχαριστήσει που τον άκουσες… Η πνευματική πορεία μας και τα χριστιανικά αθλήματά μας και η αρετή και η προσευχή, έχουν την αρχή τους στην ευγένεια και την κοινωνικότητά μας. Πρώτα θα γίνεις ευγενής και μετά άγιος».

Κατόπιν, αναφέρθηκε στις ψυχοπαθολογικές καταστάσεις της κατάκρισης, της αργολογίας, της εκδικητικότητας και επισήμανε ότι πάντοτε στις συζητήσεις μας με τους άλλους θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί «ευπροσήγοροι, δηλαδή να μη φοβάται ο άλλος να μας μιλήσει. Και αν χρειασθεί να κάνουμε στον άλλον παρατήρηση, να τον διορθώσουμε επειδή είμαστε γονείς, εκπαιδευτικοί, πνευματικοί, φίλοι ή συγγενείς, ας τον διορθώσουμε με γλυκύτητα, γιατί άμα πληγωθεί, θα κλείσει η καρδιά του και θα γίνει χειρότερος».

Και κατέληξε: «Όταν αγαπώ, σημαίνει ότι έχω πάρει δωρεά, έχω πάρει χάρη από τον Θεό, ότι μιμούμαι τον Χριστό. Η αγάπη είναι ένας συνεκτικός δεσμός που μας δένει με την Εκκλησία και ταυτόχρονα με τον Χριστό. Άρα η αγάπη είναι βασική προϋπόθεση να δεχθώ τον άλλο στη ζωή μου, να τον ανεχτώ, να συμπορευτώ μαζί του προς τη Βασιλεία των Ουρανών».

Ακολούθησε εποικοδομητική συζήτηση, μετά το πέρας της οποίας ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ Βενιανάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, μετέφερε στον π. Αμβρόσιο τις ευγνώμονες ευχαριστίες του Σεπτού Ποιμενάρχου μας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως